воскресенье, 14 июня 2015 г.

Порозовская восьмилетняя школа-интернат.

   
  Восьмой класс. Выпуск 1972 года.

Porozovskaja vosmiletnjaja shkola-internat.


Зарница. Постановка задачи. 1972 год.

Zarnica. Postanovka zadachi.



      Зарница 1972 года. Атакуем!

Zarnica. Atakuem! 1972 god.


    
Zarnica. 1972 god.



Зарница. На связи.



Учителя и воспитатели Порозовской школы-интерната.

Как молоды мы были...




суббота, 13 июня 2015 г.

Porazawa. Porozów.


Поразава.

     Дакумент аб прызнаннi Поразаву гарадскога права датаваны 1506г. - гэтае права надаў яму Аляксандр Ягелончык, а ў дакуменце Жыгімонта Старога з 1511 г. Поразава называецца каралеўскім горадам. Можна меркаваць, што першапачатковы каралеўскі дакумент быў спалены падчас бурных гістарычных падзей, і толькі паўторныя намаганні мяшчан атрымаць дакумент удаліся: па просьбе Яна Падаляніна, а таксама бургамістра і радных, у 1523 г. Поразаву было фармальна прызнана гарадское права. Гэты дакумент мае дату 3 чэрвеня 1523 года. Такім чынам, Поразава больш за 500 год цешылася магдэбурскім гарадскім правам. З ім яно адначасова атрымала права на 3 ярмаркі з год.

Крыніца: 550 гадоў рымска-каталіцкай парафіі ў Поразаве. Гродна 2010. Наклад 200 асобнікаў. Старонка 11-12.

Porozów.

     Dekret nadający prawa miejskie dla Porozowa był wystawiony przed 1506 r. z nadania Aleksandra Jagiellończyka i w dokumencie króla Zygmunta Starego z 1511 r. Porozów nazywany jest miastem królewskim. Można domniewywać, że
pierwotny dokument królewski mógł ulec spaleniu w czasie różnych burz dziejowych i dopiero powtórne staranie się mieszczan o wystawienie dokumentu zostało uwieńczone sukcesem. Formalne nadanie praw miejskih dla Porozowa dokonało się na prośbę wójta Jana Podolanina, jak też burmistra i rajców w 1523 r. Dokument o prawach miejskich nosi datę 3 czerwca 1523 r., stąd Porozowo ponad 500 lat cieszyło się magdeburskimi prawami miejskimi. Wraz z ich nadaniem Porozów otrzymał potwierdzenie na 3 jarmarki w roku.

źródło: o. Józef Makarczyk OFMConv.
550 lat rzymsko-katolickiej parafii w Porozowie.
Grodno 2010. s. 84-85. Naklad 200 egz.



четверг, 16 апреля 2015 г.

Талент родам з Поразава.


     Яўген Паплаўскі пачаў узыходжанне ў свет музыкі з прыгожага мястэчка на Гродзеншчыне.

     Паэты ў глыбінцы нараджаюцца, пэўна, часцей, чым кампазітары. Прынамсі, так у Беларусі. Не кожнае мястэчка можа ганарыцца сваім кампазітарам, музыка якога гучыць не толькі ў Беларусі ды суседніх Польшчы Расіі, Літве, Украіне, але і ў Германіі, Нідэрландах, Даніі, Італіі, Іспаніі, Чэхіі… І ў Аргенціне, Бразіліі, ЗША. Для твораў ураджэнца Поразава Яўгена Паплаўскага, здаецца, ужо няма аніякіх дзяржаўных межаў. 

     Вучань Ігара Лучанка, Дзмітрыя Смольскага — у іх пераймаў досвед у Беларускай дзяржкансерваторыі — імкліва выйшаў на “музычную арбіту”, быў прыняты ў кампазітарскую эліту Еўропы. “Стажыраваўся ў Санкт-Пецярбургскай кансерваторыі пад кіраўніцтвам Сяргея Сланімскага, браў удзел у майстар класах кампазітара Тона дэ Леува,” — чытаем у праграмцы нядаўняй імпрэзы. Аўтарскі канцэрт Яўгена Паплаўскага “Сінявокая ноч” у Беларускай дзяржфілармоніі прысвячаўся 30-м угодкам творчай дзейнасці кампазітара. Цалкам вакальную праграму выконвалі спевакі знакамітай Харавой капэлы імя Рыгора Шырмы. Гучалі творы-распевы на рэлігійныя матывы, была прэм’ера цыкла “Сінявокая ноч” на словы Максіма Багдановіча. Упершыню выконваўся ў Беларусі цыкл “Пожні” на вершы Уладзіміра Жылкі і Ларысы Геніюш. Дарэчы, цыкл напісаны ў 2013 годзе па замове Кракаўскага аддзялення Саюза кампазітараў Польшчы і прысвечаны Ежы Станкевічу. 

     Яшчэ адзін зварот кампазітара да спадчыны класікаў — гэта канцэрт для хору “Мой ціхі дом” (1987) на словы Ларысы Геніюш, Янкі Купалы і Якуба Коласа. І ён — прысвечаны, дарэчы, бацьку кампазітара Уладзіміру Казіміравічу Паплаўскаму — таксама гучаў у другім аддзяленні.

     Што пра музыку раскажаш? Яе трэба слухаць… Творы Яўгена Паплаўскага ёсць у інтэрнэце. Вядучая канцэрта Наталля Ганул нагадала і пра іншую працу кампазітара. Ён шукае беларускія музычныя творы мінулых часоў: плённа працаваў у архівах бібліятэк Лондана, Кракава, Варшавы, Познані, Гданьска і Санкт-Пецярбурга. І нашым супляменнікам з Польшчы і Расіі, якія цікавяцца гісторыяй беларускага музычнага мастацтва, варта мець гэта на ўвазе. У 2008-м сумесна з Расійскай Нацыянальнай бібліятэкай і Польскім інстытутам у Санкт-Пецярбурзе ён заснаваў серыю “Музычная спадчына Рэчы Паспалітай з Расійскай Нацыянальнай бібліятэкі”. Выдадзена 12 сшыткаў серыі. Адна з прэзентацый (чэрвень 2011-га) каштоўных знаходак праходзіла ў польскім Кракаве, у Інстытуце музыказнаўства Ягелонскага ўніверсітэта.

Іван Ждановіч.
Газета з Беларусі. Голас Радзімы. 19 сакавіка, 2015. 


     Брашура аўтарскага канцэрта да 30-годдзя творчай дзейнасці Яўгена Паплаўскага, які адбыўся 28 лютага 2015 года ў Мінску ў Зале імя Р.Шырмы Беларускай дзяржаунай філармоніі.

Jaugen Paplauskі u Belaruskaj dzjarzhaunaj fіlarmonіі

воскресенье, 15 марта 2015 г.

Wiktor Dmuchowski

     Wiktor Dmuchowski (ur. 17 sierpnia 1962 w Porozowie) – polski i białoruski dyrygent, działacz społeczny mniejszości polskiej na Białorusi, były wiceprzewodniczący Związku Polaków na Białorusi.

Виктор Дмуховский

     Wiktor Dmuchowski Średnią szkołę muzyczną ukończył w 1981 w Grodnie w klasie akordeonu guzikowego u prof. Fiodora Martyniuka. Do roku 1986 kontynuował studia na wydziałach: akordeonu guzikowego u prof. Walentego Czabana i dyrygentury u prof. Gienadija Jermoczenko i prof. Anatolia Łysienko w Białoruskiej Akademii Muzyki (Białoruskie Konserwatorium). Pierwsze doświadczenia dyrygenckie czerpał ze współpracy z orkiestrami uczelnianymi, odnosząc sukcesy na uczelnianych konkursach dyrygenckich. Po ukończeniu studiów w 1987 został laureatem studenckich prac naukowych w zakresie muzykologii. Do roku 1988 odbywał służbę wojskową na Dalekiej Północy (Komi ASSR). Wracając do Mińska objął stanowisko dyrygenta i szefa orkiestry Politechniki Białoruskiej. W tym samym okresie tworzył środowisko polonijne w Mińsku, będąc Prezesem Kulturalno-Oświatowego Stowarzyszenia „Polonia” oraz wiceprezesem ZPB.
     W latach 1990-1992 w ramach Stypendium Rządu Polskiego doskonalił umiejętności dyrygenckie w Akademii Muzycznej w Katowicach u prof. Karola Stryji.
     W latach 1991-1996 brał udział w Międzynarodowych Konkursach Dyrygenckich :
- im. G. Fitelberga (Katowice,1991)
- im. S. Prokofiewa (Sankt-Petersburg, 1993 dyplom)
- w Tokyo International Competition (Wiedeń, Konzerthaus 1994)
- Hungarian Television 8th International Conductor’s Competition (Budapeszt, 1995)
- im. Dimitri Mitropoulosa (Ateny, 1996)
     Prowadził słynne orkiesty w Sankt-Petersburgu, Mińsku, Konzerthaus w Wiedniu, Orchestra of Colours w Atenach, Szombathely Symphony Orchestra. Pracował z orkiestrami w Polsce.
     Wspópracuje z wieloma orkiestrami na świecie. Jest konsultantem i specjalistą ds. artystycznycznych w Impresariacie Artystycznym „La Passsione”.
Wniósł swój wkład w rozwój szkoły dyrygenckiej w Polsce tłumacząc i opracowując materiały poświęcone dyrygenturze światowej, m.in. książkę Kiriła Kondraszyna O dyrygenckim odczytywaniu symfonii P. Czajkowskiego.


среда, 25 февраля 2015 г.

понедельник, 23 февраля 2015 г.

Вiктар Шалкевiч. Бард, актор, паэт i шоумэн.


Wiktor Szałkiewicz.
Вiктар Шалкевiч.
Бард, актор, паэт i шоумэн.

     У сталiчным палацы культуры ім. Шарко ў суботу 14 лютага прайшоў канцэрт папулярнага беларускага барда Віктара Шалкевіча, прымеркаваны да Дня ўсіх закаханых.

Viktar Shalkevich. Bard, aktor, pajet i shoumjen.


Viktar Shalkevich. Bard, aktor, pajet i shoumjen.


Viktar Shalkevich. Bard, aktor, pajet i shoumjen.


Віктар Шалкевіч - Смутны беларускі блюз.



Віктар Шалкевіч - Жлобская нацыя (1996).



Віктар Шалкевіч - Juden Tango (2004).



Wiktor Szałkiewicz - Kino Lwów (2004).



Wiktor Szałkiewicz - Pijmy do dna (2005).